PODNIEŚ SIĘ NA ŚRODEK!

Ewangelia wg św. Marek 2, 23 – 3, 6 Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?»

On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom».

I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć.

On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: «Podnieś się na środek!» A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie uratować czy zabić?» Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!» Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.

A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.

„Podnieś się na środek! … Wyciągnij rękę!”.
Dziś próbowałem się wczuć w sytuację uzdrowionego człowieka. Wykonał On wszystkie polecenia Jezusa. Stanął na środku i wyciągnął uschłą rękę. Musiał wiele w sobie pokonać, by pokazać wszystkim swoją niedoskonałość, niemoc, chorobę. Jezus w ten sposób pomógł mu przezwyciężyć wstyd, ale też uzdrowił Go. W tym kontekście przychodzą mi dwie refleksje.

Po pierwsze jak wygląda moja znajomość słów Jezusa oraz jak zachowuję te słowa w życiu? Czy pomagają mi one w codziennych wyborach?

Po drugie jest to zachęta dla mnie, by wypełniać to co rozeznam, że jest zgodne z wolą Bożą. Choć może to być czasem trudne, może upokarzające, może będę musiał zmierzyć się ze swoim strachem, z opinią innych ludzi itp. ale ostatecznie Jezus sprawia cud i wyciąga z tej sytuacji dobro.
Tato dziękuję Ci, że karmisz mnie swoim Słowem.

Życzę Ci odkrywczej lektury Pisma Świętego.

Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba

UDOSTĘPNIJ POST

plogo

Centrum Duszpasterstwa Młodzieży Archidiecezji Lubelskiej istnieje od lutego 1998 roku. Poprzednia siedziba mieściła się przy Kościele pw. Ducha Świętego. Obecnie można nas znaleźć przy Kościele pw. Św. Józefa Oblubieńca NMP w Lublinie.

W ramach Centrum proponujemy zarówno szereg spotkań i wydarzeń, które pomagają w rozwoju duchowym, jak też możliwość zaangażowania w wartościowe inicjatywy.

Dane kontaktowe

Obserwuj nas

Szybki kontakt

Realizacja strony: Media Machine