Świadectwo z Rekolekcji – WIEM KOMU UWIERZYŁEM…

W dniach14-16 grudnia odbyły się w naszym domu –sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi w Lublinie rekolekcje dla studentów pod takim właśnie tytułem. Zgromadziło się około pięćdziesięciu osób ze wszystkich stron Polski. Był to czas odpowiadania sobie na pytanie „ Komu wierzę?” i „jaka jest moja wiara? „.Okazało się ,ze nawet odpowiedź na pytanie „ czy wierzę ? „, nie jest taka oczywista. Na spotkaniach w grupach dzieliliśmy się swoją wiarą , swoimi problemami związanymi z trudnościami w uwierzeniu , zaufaniu na 100%.

Towarzyszyły nam w czasie rekolekcji słowa Św. Hieronima :”Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa „.

Prowadzący te rekolekcje x. Tomasz Źwiernik z Zamościa (na co dzień kapelan więzienia) wskazywał na Słowo Boże , które jest światłem , mówił , że w czasie Adwentu szczególnie wymowny jest ten znak światła. Gdy idziemy w procesji z lampionami podczas Rorat , ważne jest abyśmy wiedzieli za Kim idziemy. Ksiądz Tomasz mówił również o sakramentach , jako ważnych przestrzeniach spotkania z Bogiem. Codzienna Eucharystia , sakrament pojednania były czasem kiedy każdy uczestnik mógł doświadczyć dobroci i bliskości Boga.

Ważnym wydarzeniem w czasie rekolekcji było spotkanie z byłym więźniem, panem Jurkiem, który dawał świadectwo swojego nawrócenia i wiary. Mówił o tym jak znalazł się w wiezieniu , co go do tego doprowadziło , następnie o momentach załamania w trakcie odbywania kary i o tym jak podczas nieudanej próby samobójczej zaczął modlić się … był to dla niego moment przełomowy od którego zaczęła się jego droga z Bogiem. Dziś pan Jurek jest świadkiem Bożej Dobroci i tego , że z każdego ,najgorszego nawet upadku człowiek może powstać , jeśli tylko zwróci się do Boga z błaganiem o ratunek.

Najważniejsze spotkanie w czasie tych rekolekcji miało miejsce w nocy z soboty na niedzielę. Była to całonocna adoracja Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Był to czas patrzenia, słuchania , bycia z Tym , któremu wierzymy, był to czas poznawania Go i proszenia razem z Apostołami ;”Panie przymnóż nam wiary.”

Dziękujemy Bogu za to, że w tym czasie oczekiwania , Adwentu zgromadził nas i pozwolił przypatrzeć się naszej wierze , podzielić się nią, a tym samym umocnić. Chwała Panu !